Nie wiem, jak wyglądałoby nasze życie, gdybym nie miała raka, ale wszystko, co się wydarzyło, doprowadziło nas do tego momentu – adoptowaliśmy dwójkę dzieci, jesteśmy szczęśliwą rodziną – mówi Natalia Mokwińska, bohaterka akcji Siła KobieTY dotyczącej profilaktyki nowotworowej.
W 1883 roku dwie nowojorskie dzielnice zostały połączone jedną z najbardziej charakterystycznych stalowych konstrukcji. Jednak Most Brookliński prawdopodobnie nigdy by nie powstał, gdyby nie Emily Warren Roebling.
Według pewnej anegdoty astronom Edward Pickering wyrzucił z pracy asystentów krzycząc: Moja pokojówka wykonałaby tę robotę lepiej niż wy! Po czym to właśnie jej – Williaminie Fleming – powierzył obserwację widma gwiazd.
Ada Lovelace była prawdziwą czarodziejką epoki wiktoriańskiej. Zaklęcia składała z cyfr. Mało kto je rozumiał, ale wielu podziwiało. Opracowany przez nią algorytm uznany jest za pierwszy program komputerowy.
W Chinach na singielki nadal mówi się „kobiety resztki”. Presja na zamążpójście i założenie rodziny na pewno jest duża. Warto jednak pamiętać, że w takich kwestiach Chinkom wolność dają pieniądze – mówi sinolog, dr Maciej Szatkowski.
Bohaterka miałaby na imię Elizabeth, na nazwisko po tacie Blackwell. W domu nazywano by ją Little Shy. I choć prawie trzydzieści szkół medycznych odrzuciło jej aplikację (wyłącznie ze względu na płeć), ona i tak została […]
Clara Immerwahr do dziś bywa opisywana w pierwszej kolejności jako żona laureata Nagrody Nobla. Żona człowieka, którego wybory i działalność oprotestowała w najbardziej ostateczny sposób. Historycy przywrócili jej głos dopiero w latach 70. XX wieku.
O możliwość pobrania narządów często pytają rodzice zmarłych dzieci. Wiedzą, że dzięki temu być może ktoś inny nie będzie musiał patrzeć, jak umiera jego syn czy córka – mówi dr n. med. Aleksandra Woderska.
Krzysztof wysyła mi zdjęcia: Ala na plaży, Ala na rowerze, Ala w kawiarni. Żyją jak każda inna para, a przecież ta kobieta jest całkowicie sparaliżowana, rusza jedynie okiem – mówi dr Agnieszka Kwiatkowska.
Zawsze grałam jakby dwie role – córki i fotografki. Zauważyłam, że mam mało zdjęć z okresu, gdy moja mama umierała. Być może rzeczywistość stała się już wtedy zbyt przerażająca, a aparat nie mógł mnie przed tym w pełni ochronić – mówi nowojorska fotoreporterka Nancy Borowick.
Jak o świecie może myśleć dziewczyna, która krótkimi zdaniami wyznaje, że najgorzej jej było wtedy, gdy mieszkała z rodziną? Z agresywną mamą alkoholiczką, z wujkiem i braćmi?
Wnuczki masowały moją łysą głowę – w nadziei, że babci szybciej urosną włosy! To było tak rozbrajające, że nie potrafiłam mieć już innych myśli – tylko te pozytywne i związane z chęcią powrotu do zdrowia – mówi Ola Kubacka-Duńczyk.
Irytowało mnie, gdy ktoś mówił: „Jak będziesz miała ochotę popłakać, to zawsze możesz do mnie zadzwonić”. Potrzebowałam ludzi, żeby nie zapominać o pozytywnych rzeczach, o tym, co dzieje się dookoła mnie, o życiu – mówi Urszula Nieradka.
Nie opisuję tu, jak systemowo przeciwdziałać przemocy domowej. Nie podejmuję się próby diagnozowania zjawiska. Nakreślam jedynie pewien możliwy schemat, który pomaga odpowiedzieć na tytułowe pytanie.
Wiele osób zakłada, że choroba nowotworowa oznacza chemioterapię, szpital i nic poza tym. Boimy się, ale uważamy, że nie jesteśmy w stanie nic więcej zrobić. Podejmujemy leczenie i czekamy. To błąd. Tak naprawdę możemy wiele. Możemy wzmocnić organizm, znacząco poprawić jakość naszego życia. Warto się o to starać – mówi dr n. med. Joanna Sikora.
Praca to nie tylko źródło utrzymania. Pozwala uporządkować życie, wyznacza cel i pomaga odbudować utraconą na skutek choroby tożsamość – mówi Magdalena Pluta, zajmująca się problematyką funkcjonowania biopsychospołecznego osób z chorobą nowotworowego.
Dzieci ze spektrum autyzmu mogą wydawać się obojętne na innych, odcięte od świata, zamknięte w swoim wnętrzu. Z jednej strony sprawiają wrażenie, jakby nikogo nie potrzebowały, z drugiej są po prostu samotne – mówi psycholożka Magdalena Markowska.
Dotarło do mnie, że muszę być potrójnie silna – za dziecko w brzuchu, za drugie w domu i za męża, który walczy, żeby nie umrzeć – mówi Anna Stachula-Rębisz.
40 procent osób dorosłych jest nieśmiałych, a 80 procent deklaruje, że kiedyś tego doświadczyło. Jest to więc wszechobecne zjawisko – mówi psycholożka dr Magdalena Grabowska.
W Polsce nie ma zbyt wielu mieszanych rodzin, na dodatek teraz wszyscy mówią o uchodźcach. Dlatego chcę, żeby moja rodzina kojarzyła się z czymś pozytywnym. Jesteśmy zupełnie normalni, różnimy się jedynie zawartością melaniny w skórze – mówi Weronika Pruss da Cruz.
Raheleh czuje się bezpiecznie, gdy na jej skórę padają promienie słońca. Po zmroku używa latarki – świeci nią sobie bezpośrednio w oczy, co pomaga jej przezwyciężyć strach – mówi irańska fotoreporterka Zohreh Saberi.
Za tę serię doceniono mnie na gruncie zawodowym i nie ukrywam, bardzo mi to schlebia. Jednak największą nagrodą jest dla mnie przyjaźń z Lindsay i wspólnie spędzony czas podczas robienia zdjęć – mówi kanadyjski fotoreporter Darren Calabrese.
Po stresującym dniu w pracy kładziemy się na kanapie przed telewizorem. Nie „wyrzucamy” tego napięcia z siebie i w efekcie rozpoczyna się złożony proces niekorzystnych zmian w naszym organizmie. To może prowadzić do rozwoju chorób – mówi dr hab. Małgorzata Anna Basińska.
Jak wkurzyć matkę, ojca? Jak zaznaczyć swoją odrębność? Nie będę jadła. To przecież wzbudza ogromne napięcie w rodzinie – mówi dr Anna Kobieracka-Dziamska z Katedry Psychologii Klinicznej UKW.
Powiem pani, że królowa Elżbieta… ona często chodzi w jednym fasonie kapelusza. Mam nawet taki na wystawie. Nosi go we wszystkich kolorach, ale ciągle ten sam model. Dobrałabym jej coś innego – mówi Irena Benowska.
Jedna z młodych dziewczyn opisuje, jak dużym wstrząsem dla dwudziestolatki jest noc poślubna. Wcześniej nawet do kąpieli chodziła w halce, żeby broń Boże swojego ciała nie oglądać, a teraz ma się przed kimś rozbierać? – mówi dr Beata Bawej-Lisiecka.
Uzależnione od telefonu dzieci reagują agresją, gdy próbuje się im zabrać komórkę. Dorosłemu byłoby łatwiej, bo wcześniej żył bez tego narkotyku i ma do czego wrócić. A dziecko? Zdarza się, że poza smartfonem nie ma już nic.
Moje dzieci są lwami salonowymi. Wymagam od nich więcej niż od innych. Zawsze powtarzam, że skoro zawodowo uczę dobrych manier, to dzieci muszą być moją wizytówką – mówi Joanna Modrzyńska.
W astronomii nie szukamy prostych zastosowań dla naszych odkryć, ale rozwój technologii, jaki wymuszamy, bardzo często służy w innych dziedzinach. Ten postęp potrafi zaskakiwać każdego dnia – mówi astrofizyczka dr Agata Karska.
Na studiach zrozumiałam, dlaczego nie lubiłam w szkole lekcji historii. Po prostu nie było w niej nic o kobietach. Teraz swoje warsztaty zawsze zaczynam od uświadomienia uczestniczkom, ilu kobiet nie znają, bo zostały wykluczone z tej narracji – mówi Katarzyna Gębarowska.
Od założenia pierwszego sex shopu minęło przeszło 50 lat. Matką sklepów erotycznych była Beate Uhse – Niemka, która zawsze podkreślała, że jej misja to pielęgnowanie miłości w małżeństwie.
Mój tata chyba trochę się wstydził tego, że jego syn tańczy w balecie, bo „co ludzie powiedzą”… Gdy jednak zobaczył mnie w końcu na scenie, to się rozpłakał. Jako pierwszy zaczął bić brawo na stojąco – mówi Tomasz Gruszecki.
Jesteśmy przyzwyczajeni kulturowo, że seniorzy się izolują, zamykają we własnych domach. „Tak wygląda starość” – myślimy. Mogą to być jednak pierwsze symptomy choroby otępiennej – mówi psychiatra Katarzyna Łachut.
Prawa kobiet to dla mnie coś naturalnego. Jestem kobietą, mam przyjaciółki, mamę, babcie, siostrę, ale ten bunt we mnie kiełkował i proporcjonalnie do podejmowanych przez rząd działań, coraz bardziej narastał. Aż powiedziałam: dość!
Jeśli ktoś jest dominujący i ekstrawertyczny, to wraz z rozwojem choroby Alzheimera może próbować dominować jeszcze bardziej, ale mniej racjonalnie. Stanie się fanatyczny i nie da sobie niczego wytłumaczyć. To bardzo ważne sygnały dla otoczenia – mówi neurolog Robert Kucharski.
Osoby w wieku 50-55 lat, u których stwierdzono łagodne zaburzenia poznawcze, mają 50 proc. ryzyka, że w ciągu 5 lat dotknie ich choroba Alzheimera – mówi neurolog Robert Kucharski.
U mężczyzn, którzy uczestniczą w ciąży ze swoimi partnerkami, aktywują się inne obszary mózgu – np. te odpowiadające za łagodność. Zmienia się u nich wiele rzeczy, choćby poziom prolaktyny, tzw. hormonu opiekuńczości. Poród jest kulminacyjnym punktem tej drogi – mówi dr Maciej W. Socha.
Nadal bagatelizuje się powszechne problemy kobiet. Dla mnie nie do przyjęcia są na przykład reklamy pachnących pieluchomajtek z przekazem, że rozwiązaniem dla nietrzymania moczu jest ich noszenie. To jakiś koszmarny i nieprawdziwy komunikat! Pacjentki słyszą też podobne rzeczy w gabinetach lekarskich. Tak nie powinno być – mówi dr n. med. Maciej W. Socha.
Dramat zaczyna się już od braku rozmowy z pacjentką przed planowaniem ciąży. Jego finał rozgrywa się na sali porodowej. Tam liczy się przede wszystkim to, by urodziło się zdrowe dziecko. Mało kto zastanawia się nad tym, czy działania podejmowane podczas porodu, będą miały negatywne konsekwencje dla pacjentki w przyszłości – mówi dr n. med. Bartłomiej Wolski
Stereotypy podpowiadają nam, że na czatach czy portalach erotycznych siedzą samotni, nieatrakcyjni mężczyźni. Z badań natomiast wiemy, że może być tam dużo więcej kobiet. I one wcale nie czekają, raczej skutecznie wychodzą z inicjatywą – mówi seksuolog Bassam Aouil.
Mamy wrażenie, że u mężczyzn stres działa bardziej dewastująco na spermogenezę, aniżeli u kobiet na powstawanie komórki jajowej. Czasem żartujemy do kobiet, że jeśli chcą mieć dziecko, to muszą najpierw zadbać o tę delikatniejszą połówkę pary – mówi androlog dr n. med. Maciej W. Socha.
Tutaj każdy rok jest jak pięć lat w innym zawodzie, pod każdym względem. Czas na realizację baletowych marzeń bywa krótki, dlatego solistki z Opery Nova nie marnują ani chwili. Jakie są, gdy schodzą ze sceny?
Seniorzy są cudownie bezpretensjonalni. Nie knują, nie manipulują, nie tracą czasu na jakieś dwuznaczności. Po prostu chcą cieszyć się życiem, takim, jakie ono jest. Imponuje mi to podejście – mówi Małgorzata Kaczorek.
Są różne przypadki. Na przykład taki, że człowiek kładzie się spać z żoną, a potem, gdy się budzi, to żona już nie żyje. Parę dni wcześniej tak ją pobił, że uszkodził jej pień mózgu. I nie czuje się zbytnio winny, bo jak twierdzi nie wiedział, że jego organizm źle znosi narkotyki w połączeniu z alkoholem.
Reklama, która bazuje na tanich skojarzeniach seksualnych, to nie nowoczesny, profesjonalny ekspert. To rubaszny wujaszek, który podszczypuje siostrzenice przy stole i rechocze, aż mu bigos spadnie z wąsów – mówi Ewa Gutmańska-Gralak.
Jestem głęboko przekonana, że tak naprawdę to osoby niepełnosprawne mają nas czegoś uczyć. Są bardziej potrzebne nam niż my im. W życiu gramy o coś więcej – mówi Anna Szmyd z Fundacji Aktywizacja.
Przeglądając regularnie czyjeś odpadki, możemy nie tylko obiektywnie określić, co i w jakich ilościach zużywa, ale i dowiedzieć się o jakości jego życia, na przykład o tym, kiedy ma dobry humor. Poznajemy to po opakowaniach po czekoladzie, biletach do kina czy teatru. – mówi dr inż. Małgorzata Gotowska.
Dzieci są dociekliwe z natury. Interesują się ciałem i seksem, czy tego chcemy czy nie. Jeśli nie zaspokoimy ich ciekawości, to będą fantazjować na ten temat lub zdobywać wykoślawione informacje w internecie – mówi psycholożka dziecięca dr Joanna Lessing-Pernak.
Taniec powinien być w każdym miejscu, gdzie pojawia się smutek… w więzieniach, w poprawczakach, w domach dziecka – mówi Lena Przepierska, choreografka i nauczycielka tańca.
Podoba mi się ten wzór supermężczyzny, który i pracuje zawodowo, i zajmuje się dzieckiem, i naczynia myje, obiady przygotowuje. Staram się taki być, ale też otwarcie przyznaję – to trudne. Rozmowa z pisarzem, Michałem Tabaczyńskim […]
Na zajęciach ścisłych nauczyciel poświęca na kontakt z chłopcami dodatkowe 36 godzin w semestrze, czyli cały jeden przedmiot – mówi socjolożka Anna M. Kola.
Masajowie potrzebują wsparcia, ale wcale nie w duchu: wspaniały Zachód pomaga biednej Afryce. Myślę, że to bardzo zła postawa – mówi Magda Poros, założycielka fundacji „Mogę się Uczyć”, która od lat działa na rzecz dostępu do edukacji w Kenii.
Dlaczego przez wyedukowane kobiety do seksuologów trafia coraz więcej mężczyzn? Jak różnią się nasze oczekiwania i skąd biorą się problemy w sypialni? Co można zrobić, zanim będzie za późno? Odpowiada seksuolog kliniczny Zbigniew Fronczek.
Odeszła, bo inaczej by się zabiła, w pięknym salonie, w pięknej sukni, przy grzecznym dziecku, zanim dobry mąż wróci z pracy. Później w tym filmie ktoś mówi o niej cicho: „Kobieta potwór”.
Kobiety, które siedzą w więzieniu nie są pogodzone z przeszłością, jeśli mają sumienie. Ale z wyrokiem godzą się po pewnym czasie. Między innymi o tym piszą na swoim blogu – mówi Justyna Domasłowska-Szulc z Fundacji Dom Kultury.
Wiem, jak śmierć wygląda i z czym się wiąże. Jest nieodwracalna, to oczywiste. Uświadamiam to sobie codziennie i przez to mam inny stosunek do życia – mówi Renata Heise, ordynatorka oddziału stacjonarnego Hospicjum im. bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Bydgoszczy.
Czasem ktoś zupełnie obojętnie przechodzi obok zwierząt, ale jak już pierwszy raz uratuje psa lub kota, to mu się otwiera jakaś klapka w mózgu i w sercu – mówi Izabella Szolginia, dyrektorka Schroniska dla Zwierząt w Bydgoszczy.
Jak często zdarzają się ciąże mnogie? Czy wszystkie muszą się skończyć cesarskim cięciem? Czy każde dziecko z czworaczków jest do siebie podobne? Na te i inne pytania odpowiada prof. dr hab. n. med. Marek Grabiec, kierownik Kliniki Położnictwa, Chorób Kobiecych i Ginekologii Onkologicznej Szpitala Uniwersyteckiego nr 2 im. dr. Jana Biziela w Bydgoszczy.
Na spotkanie umówiłam się z Tomkiem, lecz zamiast niego przyszła wytworna Madamme Zula. – Tomek czasem zostaje w garderobie – mruga do mnie pomalowanym okiem diva. Patrzę na siebie – dżinsy, bluza, płaskie buty. Boję się wstać, Zula jest wysoka, a do tego ma jeszcze obcasy, na oko 15-centymetrowe. Co ona o mnie pomyśli? Pewnie że nic nie wiem o tym, jak to jest być kobietą…
Ja odbiorę ten telefon o trzeciej w nocy. Możliwe że się dwa razy zapytam o nazwisko zanim dojdę do siebie wyrwana ze snu, ale dziewczyna otrzyma konkretną pomoc, na którą liczy – mówi Anna Appelt.
Gdy dla najszybszego faceta nagroda wynosi 10 tysięcy zł, kobieta dostaje 5. Zdarzają się i takie upominki dla maratonek, jak za duże dresy czy buty. Organizatorzy imprez sportowych tłumaczą: to dlatego, że kobiet startuje mniej, a kibice wolą oglądać mężczyzn. Czy faktycznie tak jest?
