Zawsze grałam jakby dwie role – córki i fotografki. Zauważyłam, że mam mało zdjęć z okresu, gdy moja mama umierała. Być może rzeczywistość stała się już wtedy zbyt przerażająca, a aparat nie mógł mnie przed tym w pełni ochronić – mówi nowojorska fotoreporterka Nancy Borowick.
Raheleh czuje się bezpiecznie, gdy na jej skórę padają promienie słońca. Po zmroku używa latarki – świeci nią sobie bezpośrednio w oczy, co pomaga jej przezwyciężyć strach – mówi irańska fotoreporterka Zohreh Saberi.
Za tę serię doceniono mnie na gruncie zawodowym i nie ukrywam, bardzo mi to schlebia. Jednak największą nagrodą jest dla mnie przyjaźń z Lindsay i wspólnie spędzony czas podczas robienia zdjęć – mówi kanadyjski fotoreporter Darren Calabrese.
